www.blacklodge.fora.pl

Firvonmahtia

Wszyscy

Wybiła 8:55, cała wasza trójka jest już pod bramą, pogoda dopisuje, jest słonecznie, około 20*C, powietrze jest trochę wilgotne po wczorajszym deszczyku więc, możecie odczuwać po dłuższym marszu w słońcu lekkie zmęczenie. Nie ma za bardzo wiatru, czasem dmuchnie lekki powiew ale nic po za tym. Nawet chmury gdzieś po prostu wcięło, tak jakby deszcz przyszedł i poszedł ot tak.
Strażnicy wiedzą, że wy-to-wy i nie mówią nic do was stojąc na swoich posterunkach, raczej nie będzie jakiejś ceremonialnej odprawy, jakby nie patrzeć ta misja jest pół-tajna.
Właściwie możecie zaraz wyruszać, zawiążcie buty dobrze i jazda.
Pogoda jest jaka jest, ale to wciąż piękne lato, owoce dojrzewają, ptaszki śpiewają...
Po za bramą miasta roztacza się równina przez około 2 kilometry, potem jest las, tam jak wiecie będzie posterunek Malkuth, praktycznie ostatni bezpieczny punkt podróży, potem będzie znowu równina i jedna wielka niepewność, czy coś wyskoczy zza rogu, czy może spod ziemi? Niewiadomo.
Na deszcz się nie zanosi, tak twierdzą prognozy, ale wszyscy wiedzą, że te prognozy trzeba brać na dwa razy.
Zwierząt co prawda tu w okolicy nie ma, jakby nie patrzeć brama miasta, w lesie może się jakieś znajdą.
Przed wami równina, ale co po bokach? Po bokach, BARDZO po bokach rozciąga się woda, prawdopodobnie ocean, którym w normalnym przypadku byście się zapewne wybrali na pomoc, ale nie w tym stanie przedwojennym.
Plaży w okolicy nie ma, więc nie ma za bardzo gdzie się poleniwić gdyby ktoś chciał, chyba, że może za lasem się jakaś znajdzie.
Trawa nie jest wysoka, ma może 4 do 5 centymetrów wzrostu, łatwo się będzie po niej szło, w lesie może być gorzej.

adves

Kotoaczka była praktycznie naga, jedynie na nogach miała czarne, rozchodzone buty. Futro zastępowało jej ubranie, zakrywając intymne części ciała a w chłodniejsze dni również dając ciepło. W blasku dnia, wyglądało wytwornie i z pewnością niejedna arystokratka zapłaciłaby fortunę by takie zdobyć. Illasera była umaszczona jak śnieżna pantera, co na śniegu dawało jej świetny kamuflaż. Teraz w lecie nie miało to większego znaczenia. Długie białe włosy spływały jej do pasa, oczy miała jak zamarznięty potok. Szła na samym przedzie nie wszczynając póki co rozmowy.

Demeroth

- Tak więc - przerwał ciszę - skoro będziemy razem podróżować, to chyba niegłupim pomysłem byłoby się dowiedzieć czegoś o sobie. Ja na ten przykład jestem wojownikiem, gdyby ktoś się jeszcze zastanawiał. Do moich ulubionych zajęć należy wykonywanie rozkazów, nadstawianie karku za innych i roztrzaskiwanie głów moim młoteczkiem. Oczywiście jeśli uznam to za słuszne. Posiadam też jakąś tam wiedzę o inżynierii, wspinaczka też mi raczej nieźle wychodzi. Nasza towarzyszka nie ma żadnego oręża, nie nosi też zbroi. Zgaduję, że jesteś mnichem?.. mniszką? eeee - machnął ręką. - Na temat was dwóch mój mały móżdżek nie wysnuł żadnych ciekawych teorii.

adves

-Ciekawe zainteresowania. Chętnie zobaczę twój młoteczek w akcji.-skomentowała Illasera.
-Uwielbiam ludzi, którzy mają jakieś zainteresowania i pasje.-dodała. Uśmiechnęła się, w myślach wyobrażając sobie krasnoluda wspinającego się po stromym urwisku.
-Co prawda potrafię się posługiwać różnymi rodzajami broni, jednak preferuję walkę wręcz. Kiedyś pracowałam w objazdowym cyrku. Główną zaletą tego, były liczne podróże. Lubię wojaże. Zawsze kiedy patrzę na horyzont, mam chęć znaleźć się tam gdzie kończy się widnokrąg. Od dłuższego czasu tkwiłam w mieście. Cieszę się, że w końcu udało mi się wyrwać, bo miałam już serdecznie dość tej bezczynności. Dzień za dniem, w kółko to samo...-snuła idąc ramię w ramię z Demerothem.

miki3953

Ja jestem druidem - powiedział Doric - umiem łapać zwierzęta, ale niestety wszystkie mi pouciekały. Podobnie jak Demeroth potrafię się wspinać. Potrafię również leczyć, no i znam podstawy latania. Moją ulubioną bronią jest bicz, ponieważ można nim łatwo dusić - powiedział i uśmiechnął się.

adves

-Nie martw się, złapiesz sobie nowe.-powiedziała Illasera.
-Podstawy latania? Możesz to rozwinąć?-spytała zaciekawiona kotoaczka.

miki3953

-Kiedyś podróżowałem po kraju, by się nauczyć nowych rzeczy. W jakiejś wiosce, której nazwy nie pamiętam, znalazłem nauczyciela latania. Jako że jestem druidem mogłem się tego nauczyć. Zagościłem tam chyba miesiąc, może więcej. - opowiedział historię swojej przygody z lataniem.

adves

-Przybierasz postać jakiegoś ptaka? Zawsze tego samego, czy konkretnego? Masz jakieś ograniczenia związane z tym lataniem?-wypytywała uporczywie.

miki3953

- Tak przybieram inną postać, ale nie ptaka lecz nietoperza. Jeżeli będę ciągle to trenował to może będę mógł przybrać postać feniksa - odpowiedział Doric.

adves

-Fascynujące, czy przejmujesz również inne cechy nietoperza kiedy się w niego zamieniasz?

miki3953

Doric zastanowił się chwilę i powiedział:
-Z innych cech to chyba tylko echolokacja, ale np. wzrok mi nie słabnie. A no i jeszcze mogę rozmawiać z innymi nietoperzami, ale to także mogę w zwykłej formie.

adves

-Hmmm-zamyśliła się kotoaczka wbijając wzrok w ziemię.
-Każdy kij ma dwa końce. Podejrzewam, że i to ma swoje słabe strony. Z pewnością jednak jest to cenna umiejętność, która może przydać nam się nie mniej niż machanie toporkiem dookoła głowy.-odpowiedziała Illasera i spojrzała zadziornie w stronę Demerotha.

Demeroth

- Chodzenie nago też ma swoje plusy i minusy - Demeroth wyszczerzył zęby w uśmiechu. - Osobiście nie przepadam za magią, ale nie powiem, czasami się przydaje. W moim przypadku siła jest odpowiedzią na większość problemów. Bo jak tu na przykład takim nietoperzem wyważyć zamknięte drzwi? Chociaż... - w zamyśleniu zaczął skubać brodę.

adves

Ill parsknęła śmiechem.
-Zaiste. Dla wspólnego dobra, może jednak zostań przy toporze.-powiedziała szczerząc się w uśmiechu.

Firvonmahtia

Podróż przebiega wam milutko na rozmowach i beztroskim marszu.
Po około godzince dotarliście w końcu do posterunku, gdzie przy bramie czeka już na was dwóch żołnierzy armii Malkuth.
Potwierdzili waszą tożsamość i zezwolenie na opuszczenie granicy, przepuścili was.
Przeszliście spacerkiem około 5 minut i wyszliście z drugiej strony podobną bramą z taką samą procedurą potwierdzenia tożsamości i zezwolenia wyjścia.
Parę kroków dalej macie przed sobą duży rozległy las, nie jest zbytnio zaciemniony o tej godzinie, jest też jedna ścieżka główna zapewne prowadząca do wyjścia z lasu.
Wasza decyzja?